Norwegia 2015 cz II (autostop, Geiranger, Trollstigen, Ålesund)

We środę 1 lipca ruszyłem z Bergen. Użyłem darmowego autobusu IKEA na przedmieścia Bergen, tam skorzystałem z taniego jedzenia w IKEI (hot-dog za 5 NOK=2,5PLN i czekolada też za 5 koron), przeszedłem się trochę i zacząłem łapać.

darmowy autobus(rusza z przystanku I, jakby ktoś szukał)

ale taniocha

Udało mi się złapać 2 krótkie okazje z Norwegami, a potem jedną dłuższą. Co ciekawe mój kierowca zostawił samochód i popłynął do swojego domku łódką.

typowy norweski most

Mój następny autostop był z Niemką, która mieszka już ponad 10 lat w Norwegii. Była to moje pierwsza przeprawa promem, z tego co wiem to płaci się od pasażera, ale nie ja nic nie płaciłem(hurra!). Kupiła mi też na promie naleśnik z ciemnym norweskim serem (całkiem dobre to było). Dowiedziałem się też, że trafiłem na wyjątkowo późne lato i ledwo co zaczęło być ciepło (mam więc szczęscie do pogody).

Prom - dla norwegów najzyklejsza rzecz na świecie, dla mnie atrakacja turystyczna

wnętrze promu

naleśnik z Brunost

Następnie ze dwa krótkie stopy, w czasie oczekiwania na które założyłem moja szczęśliwą koszulkę z polskim orłem. Podczas stania, które zwykle nie przekraczało 30 minut, myślałem często, że tak to ładnie, że jak utknę, to nie będę, to przynajmniej będę miał ciekawe widoki.

Vadheim

tu musiałem dojść spory kawałek. Na norweskich drogach trzeba się często naszukać miejsca, gdzie samochód mógłby się zatrzymać

budowa tunelu. Podobno są tańsze w utrzymaniu, gdyż nie ma w nich śniegu zimą.

Po chwili koszulka się przydała, bo dwóch polaków podwiozło, mnie do Førde . Tam po jakimś czasie zatrzymała się dla mnie ciężarówka, a łotewski kierowca rozpoczął rozmowę słowami:
-Paljak, pa-ruski gawarisz?
Z nim przejechałem całkiem długi odcinek, w tym raz prom. Mocno narzekał na norweskie drogi, bo są wąskie, kręte i pełne górek i dołków.

Førde

głaszczę fiorda

Kolejna okazji, to kolejny reprezentant państw nadbałtyckich, czyli Litwin, z którym zabrałem się do Strynu. Tam zrobiłem swoje najtańsze zakupy w Norwegii(38 NOK, za sałatkę ziemniaczaną, pieczywo, jogurt i lawaszo-naleśniki) .

Stryn

900 gram sałatki ziemniaczanej za 3 złote

odpadki z krojenia chleba. Nie pytałem, ale myślę, że można sobie przygarnąć.

moje zakupy za 38 NOK~19PLN

stąd łapałem stopa dalej.

Na koniec dnia udało mi się jeszcze złapać jedną okazję, z norwegiem, fotografem, więc nie było problemów z postojami na fotki(on sam się zatrzymywał). Wylądowałem w miejscu, gdzie odbija droga na Geiranger i mimo, że był on moim wymarzonym celem tego dnia, postanowiłem nie łapać już, tylko rozbić namiot, w tym malowniczym miejscu, nad jeziorem Langvatnet.

Moje idealne miejsce noclegowe:

Chciałem wypróbować mój patent z puszką jako garnkiem, ale jako że w puszka była jeszcze pełna, a zwłaszcza przy cenach jedzenia w Norwegii, kukurydza nie mogła się zmarnować. Sam jednak nie byłem w stanie zjeść wszystkiego, więc zadanie odłożyłem na rano.

ale danie

widok z drugiej strony

powerbank - miałem już kiedyś, ale ten jest ekstra i ratuje mi życie. Wart swojej ceny 100 złotych.

tak powstaje ten blog

Poranek był bardzo zimny, więc wreszcie uruchomiłem swoją kuchenkę i ugotowałem kisiel i herbatę.

lawina śnieżna

wiem, wiem, tony zdjęć z jednego miejsca, ale jak tam było pięknie

czapka i rękawiczki były potrzebne, ale zdjąłem je tuż po zrobieniu tego zdjęcia

Krótko po wyjściu na drogę zatrzymał się autokar(nawet nie machałem) jadący po ludzi i zawiózł mnie do Geiranger.

kampery - norwegowie je uwielbiają

polski akcent

Ruszyłem dalej chcąc odwiedzić Trollstigen (drogę trollów). Po około pół godziny udało mi się złapać okazję z norwegiem z okolicy. Narzekał jak to w seznonie wolno się jeździ, ze względu na turystów. Znów prom i znów nic nie zapłaciłem. Kierowca podwiózł mnie za miejscowość Valldal(podobno truskawkową). Tam rozpoczyna się droga, w stronę Trollstigen, na którą ruszają prawie tylko turyści, a ci nie są tak skłonni do dzielenia się swoimi samochodami.

Czułem się trochę strollowany czekając godzinami na to, że ktoś się dla mnie zatrzyma. Udało mi się podjechać dwa razy(raz z Polką), po kilka kilometrów, ale będąc wciąż daleko od celu zastanawiałem się, czy może lepiej było czekać tam, gdzie na początku, przynajmniej była tam drogą w stronę Ålesund, czyli miejscowości docelowej na czwartek. Jednak po ponad 2 i pół godzinach udało mi sie zatrzymać kampera z szóstką ludzi z Poznania.

dostałem od jednego kierowcy, po tym jak stałem pod jego domem ze 20 minut

poznański kamper

ekipa z kampera

zimno

kopce z kamieni - zwykle na szczytach, ale najwyraźniej nie tylko

Droga trolli

Troll!

Następnie na dwa stopy udało mi się dość sprawnie dotrzeć do Ålesund (czyt. Olesund) na chwilę przed godzinę dwudziestą.

Miasto wyglądało na wyludnione, jak to zwykle jest z norweskimi miastami wieczorem. Jednak dla samych widoków z góry nad miastem, warto było.

Ålesund weszło do mojego planu w ostatniej chwili i nie udało mi się znaleźć tam noclegu przez couchsurfing. Nie wiedziałem trochę co ze sobą zrobić, udałem się więc na górę Fjellstua. Na szczycie podziwiałem zachód słońca i znów zająłem się selekcją i obróbką zdjęć.

blog się tworzy

bunkry

Po pierwszej zrobiło się trochę ciemniej, a ja poczułem się śpiący. zacząłem szukać miejsca pod namiot, ale zdecydowałem się przespać na parkowej ławce. O 4 obudził mnie deszcz i musiałem się ewakuować. udało mi się znaleźć ławkę pod sklepem, nad którą był dach. Trochę się wysuszyłem i trochę pospałem.

ewakuacja, ewakuacją, ale fotke mojego noclegu zdążyłem zrobić

tu się jeszcze chwilę przespałem

Ruszyłem na drogę jednak nie mogąc znaleźć dobrego miejsca, przechodziłem przez różne krzaki, co spowodowało, że znowu byłem zauważyłem. Zauważyłem autobus jadący na przedmieścia i pomimo, że tani nie był(37nok), to skorzystałem.

dostałem się do miejsca o znawie Moa, pełnego supermarketów. udało mi się znaleźć karimatę, w nienajgorszej cenie i zaopatrzyć na dzień.

Udało mi się znaleźć dobre miejsce i dość szybko złapałem stopa na 50 kilometrów. Moim kierowcą był holender Ruben, który wybrał się samochodem na daleką wycieczkę wokół północnej i wschodniej europy na 3 miesiące.
Dość szybko złapałem też drugiego stopa i to od razu do mojego celu Trondheim. kobieta, która mnie podwiozła, była pielęgniarką latającą w helikoptera. na szczęście nie wiozła mnie do szpitala. Szybko i sporo przed czasem dotarłem do Trondheim. Mimo iż wysadziła mnie w centrum miasta nie miałem sił, żeby się mu przyjrzeć pierwszego dnia.